Category: كارگاه حوزهی هنری شيراز
ثمره كارگاه شيراز ساخت نه جعبه اجرا بود كه هركدام يك تجربه انسانی را با استفاده از رسانهای نامعمول برای آن انتقال آن تجربه منتقل میساخت.
گزارش كارگاه در نوشته بعدی آمده است. شش كاتارتيست به شرح زير سرپرست گروهها بودند و باوند بهپور و گیتی آقاخان بيگي نقش هماهنگكننده بين گروهها را برعهده داشتند.
——————————————————————————————————-
گروه يك
سرگروه: زهرا حسيني / حسين حسيني
سازندگان: مهرنوش برنا، آرزو سليماني، مرضيه هوشمند، مهدي روندي، بهروز مسلمي، محبوبه نصيري، سحر وطنزاده، محمد سيار، شيرين چراغزاده
استراكچرت ۱
جعبهای برای انتقال بوسه از طريق لامسه
استراكچرت ۲
جعبهای برای انتقال شكنجه از طريق كشوهای مقوايی. فرد آزارديده میتواند پيغامی روی كشويی كه به او آزار رسانيده بنويسد و به اطلاع شكنجهكننده برساند.
استراكچرت ۳
جعبهاي براي انتقال الگوريتم. در جعبه روزنهاي تعبيه شده كه با پوشاندن آن ميتوان سيگنالهايي به صورت صفر و يك به سمت ديگر فرستاد. نكته در اينجاست كه الگوريتمهاي دو طرف جعبه يكسان نيستند در نتيجه اطلاعات منتقل شده به نادرستي منتقل ميشوند. از فردي در يك سو پرسيده ميشود كه در پاسخ به پرسشهاي پياپي اعلام نمايد زيباترين فرزند خواهر يا برادر والديناش كيست؟ چيزي كه او نميداند اين است كه دارد به طرف مقابل اتهاماش را تفهيم ميكند و مجازات او را تعيين مينمايد.
——————————————————————————————————-
گروه دو
سرگروه: صحرا طباطبايی / ركسانا پيروزمند
سازندگان: مريم جهاندارپور، مهسا كجوری، مهروز نقشينهفرد، پژمان شاهعلی، محمدرضا پورمقدم، محمد جواد زارع فهدبيه، شايان سالاری، نسترن خواجه، طناز شمس
استراكچرت ۴
جعبهای برای انتقال مفهوم از طريق دستها.
استراكچرت ۵
جعبهای برای انتقال سكوت از طريق ايجاد اختلال ذهنی در شمارش فرد مقابل.
استراكچرت ۶
جعبهاي براي انتقال خودشيفتگي از طريق پرسيدن سؤال و نوازش پاي فرد مقابل بيتوجه به درستي يا نادرستي پاسخ.
——————————————————————————————————-
گروه سه
سرگروه: منصوره پناه بر خدا / حميد رضا صادقي
سازندگان: اسماعيل بازپران، حامد صالحي زاده، نرگس رفيعي ايوبلو، فاطمه جهانگيري، الناز عبداللهي، پگاه پشنگه، بابك بافهم، زهرا خوش اقبال، بهامين بوستاني
استراكچرت ۷
جعبهاي براي انتقال حسي ويژه (!) از طريق لامسه
استراكچرت ۸
جعبهاي براي انتقال فلسفه به واسطهي تغيير متني بيمعنا و از پيش نوشته شده.
استراكچرت ۹
جعبهاي براي انتقال مفاهيم با وجود يك عامل مخل (شخص ثالثي درون جعبه كه متنها را ميخواند و تغييرميدهد.)
كارگاه گروه /آ:ت/(بريتا.) روز پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۸۹ در حوزهي هنري شيراز با حضورسي شركتكننده برگزار شد. اين كارگاه در ادامهي سخنراني روز قبل تحت عنوان «اجرا به مثابه هنر و دستگاه نظري» اتفاق ميافتاد. هشت تن كاتارتيست از يزد، اصفهان، تهران و شيراز در شيراز گرد آمدند و سرپرستي كارگاه را برعهده گرفتند. اينها عبارت بودند از: زهرا حسيني و حسين حسيني (گروه يك)، زهراالسادات طباطبايي و ركسانا پيروزمند (گروه ۲)، منصوره پناه بر خدا و حميدرضا صادقي (گروه ۳). باوند بهپور و حديث آقاخان بيگي رابط ميان گروهها بودند.
كارگاه شامل پنج مرحله بود و از نه صبح تا ده شب به طول انجاميد. در مرحلهي اول، هر گروه سه جعبه (در مجموع نه جعبه) مقوايي ۱۰۰×۱۰۰×۴۰ سانتيمتري ميساختند. در مرحلهي دوم، هر شركتكننده فهرستي از چيزهايي تهيه ميكرد كه در مرحلهي بعد از جعبه عبور داده ميشد (شيء، احساس، حس، الگوريتم، نقشه، ايده، مفهوم يا هر آنچه آدمي ميتواند تجربه كند و به زبان آورد) و فهرست را براي گروه ميخواند. در مرحلهي سوم، گروهها هركدام سه ايده را انتخاب ميكردند و سعي ميكردند ببينند چه طور اين جعبهها ميتوانند باعث شوند كه امر عبورداده شونده از رسانهاي غير از رسانهي متداول آنتقال داده شود. سپس جعبهها را (با حذف يا اضافه) تغيير شكل ميدادند تا اين اتفاق ممكن شود. در مرحلهي چهارم، دو نفر از اعضاي يك گروه ديگر جعبه را در مقابل تمامي شركتكنندگان امتحان ميكردند.
در مرحلهي پنجم تمامي جعبهها به هم وصل و از وروديهاي مختلف اشياء مختلفي به دستگاه خورانده شد در حالي كه هيچكس حتا خود برگزاركنندگان تصوري نداشت كه خروجيها چه خواهد بود! عكسهاي كارگاه در زير ميآيد و اطلاعات تكتكِ جعبهها به صورت جداگانه به زودي درسايت درج ميشود. خوشحال ميشويم نظر شما را در پايين عكسها بخوانيم! همچنين گروه ما آمادگي خود را براي برگزاري كارگاههاي ديگر در اقصي نقاط كشور اعلام ميكند. هر كارگاهي پروپوزالي جداگانه و خاص شرايط آن كارگاه خواهد داشت.
